رابطه میان خودتنظیمی، جنسیت و سطح زبانی دانشجویان و تمایل آنها به برقراری ارتباط در زبان خارجی

thesis
abstract

تمایل به برقراری ارتباط در زبان خارجی (wtc) و خود تنظیمی (sr) دو ساختار هستند که می توانند به نوعی به یادگیری زبان کمک کنند. ساختار اول به این دیدگاه اشاره می کند که زبان آموزانی که به برقراری ارتباط در زبان دوم تمایل بیشتری دارند در جستجوی فرصتهایی برای ارتباط بوده، و به واقع در زبان دوم ارتباط برقرار می کنند، و ساختار دوم به میزان توانایی زبان آموزان در کنترل و یا نظارت بر فرایندهای ذهنی مربوط میشود که یادگیری زبان مستلزم حضور آنهاست. تحقیق حاضر بر ارتباط میان تمایل زبان آموزان به برقراری ارتباط در زبان دوم، خود تنظیمی، جنسیت و سطح بسندگی زبان انگلیسی آنها در پاسخگویی به سوالات زیر متمرکز می باشد: 1- آیا میان خودتنظیمی زبان آموزان و تمایل آنها به برقراری ارتباط در زبان انگلیسی به عنوان زبان دوم ارتباطی وجود دارد؟ 2- آیا به لحاظ آماری تفاوت معناداری بین جنسیت زبان آموزان به لحاظ تمایل آنها به برقراری ارتباط در زبان انگلیسی به عنوان زبان دوم و خود تنظیمی آنها وجود دارد؟ 3- آیا رابطه معناداری بین جنسیت و سطح بسندگی زبانی زبان آموزان و تمایل آنها به برقراری ارتباط در زبان دوم وجود دارد؟ 118 دانشجوی پسر و دختر در رشته های مرتبط با زبان انگلیسی در مقطع کارشناسی در این بررسی مشارکت نمودند. از دانشجویان آزمون (2004) oxford placement test گرفته شده و به آنها دو پرسشنامه شامل self-regulation trait questionnaire وwillingness to communicate questionnaire داده شد. داده های گردآوری شده با استفاده از تنوعی از مدلهای آماری نظیر همبستگی، رگراسیون چندگانه، آزمون t و تحلیل واریانس دو سویه مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج بدست آمده نشان داد که تمایل به برقراری ارتباط زبان آموزان و خودتنظیمی آنها همبستگی مثبتی با یکدیگر داشته، و از میان چهار زیرسنجه sr تنها برنامه ریزی بهترین پیش بینی کننده wtc زبان آموزان بود. همچنین، تفاوت معناداری میان دانشجویان پسر و دختر به لحاظ wtc و sr وجود نداشت. بررسی ها همچنین نشان داد که سطح بسندگی زبانی دانشجویان و تمایل آنها به برقراری ارتباط رابطه معناداری با یکدیگر دارند، به گونه ای که در سطح زبانی متوسطه دانشجویان دختر از دانشجویان پسر ، و در سطح زبانی مقدماتی دانشجویان پسر از دانشجویان دختر در تمایل خود به برقراری ارتباط در زبان خارجی پیشی گرفتند. دلالت های آموزشی این بررسی نیز شرح داده شده اند

First 15 pages

Signup for downloading 15 first pages

Already have an account?login

similar resources

ارتباط بین تمایل به برقراری ارتباط کلامی، اضطراب کلاس زبان خارجی، جنسیت و مهارت زبان انگلیسی

این پژوهش به منظور بررسی رابطه بین تمایل به ارتباط کلامی، اضطراب کلاس زبان خارجی ،جنسیت و مهارت زبان انگلیسی صورت گرفت. 60 نفر از دانشجویان سال سوم و چهارم رشته مترجمی زبان انگلیسی در مقطع لیسانس در دانشگاه شهید باهنر کرمان در این تحقیق شرکت کردند. به منظور جمع آوری داده های مورد نیاز از دو پرسشنامه استفاده شد.برای بررسی میزان اضطراب کلاس زبان خارجی در میان شرکت کنندگان از پرسشنامه اضطراب حضور ...

رابطه ویژگی های شخصیتی و جنسیت، و بی میلی به برقراری ارتباط در زبان خارجی

بی میلی دانشجویان به برقراری ارتباط در یک زبان خارجی که به معنی گرایش به اجتناب از مکالمه شفاهی است، یکی از اصلی ترین معضلات معلمان زبان است؛ به طوری که اگر منشأ این بی میلی مشخص شود، معلمان زبان می توانند تصمیمات بهتری درباره کمک به زبان آموزانی بگیرند که در برقراری ارتباط کم میل به نظر می آیند و معمولاً در تعاملات مشارکت نمی کنند. با این حال میزان این بی میلی در افراد متفاوت یکسان نیست و ممکن ...

full text

بررسی چگونگی ارتباط بین تمایل به برقراری ارتباط، خودپنداره، آرمان خود در زبان دوم و اعتبار معلم در میان فراگیران خارجی زبان فارسی در ایران

اهمیت چشمگیر تمایل به برقراری ارتباط در یادگیری زبان دوم، بسیاری از محققان را بر‌ آن داشته است تا در پی کشف عوامل مؤثر در بالابردن سطح برقراری ارتباط در میان زبان‌آموزان باشند. این مطالعه به بررسی یک تحقیق تجربی در زمینه­ی ارتباط بین تمایل به برقراری ارتباط، خود پنداری، آرمان خود در زبان دوم و اعتبار معلم می‌پردازد و همچنین سعی برآن دارد تا تأثیر دو متغیر فردی (خودپنداری و آرمان خود در زبان دوم...

full text

جنسیت و ویژگیهای شخصیتی و رابطه آنها با بی میلی در برقراری ارتباط در زبان خارجی

نتایج رگرسیون چندگانه و آزمون t نشان داد که از پنج عامل اصلی شخصیت، برونگرایی بهترین پیش بینی کننده بی میلی در برقراری ارتباط بود که رابطه مستقیمی با آن داشت. دومین و سومین عامل پیش بینی کننده عصبیت و وجدانیت بودند که به ترتیب رابطه معکوس و مستقیمی با بی میلی در برقراری ارتباط داشتند. همچنین هیچ تفاوت معناداری بین دو گروه مرد و زن مشاهده نشد. در پایان یافته های مطالعه و کاربرد آنها شرح داده شده...

15 صفحه اول

رابطة ویژگی های شخصیتی و جنسیت، و بی میلی به برقراری ارتباط در زبان خارجی

بی میلی دانشجویان به برقراری ارتباط در یک زبان خارجی که به معنی گرایش به اجتناب از مکالمه شفاهی است، یکی از اصلی ترین معضلات معلمان زبان است؛ به طوری که اگر منشأ این بی میلی مشخص شود، معلمان زبان می توانند تصمیمات بهتری دربارة کمک به زبان آموزانی بگیرند که در برقراری ارتباط کم میل به نظر می آیند و معمولاً در تعاملات مشارکت نمی کنند. با این حال میزان این بی میلی در افراد متفاوت یکسان نیست و ممکن ...

full text

بررسی تفاوت میان تیپ های مختلف شخصیتی افراد در تمایل به برقراری ارتباط در زبان خارجی

این تحقیق درجهت بررسی تفاوت میان تیپ های مختلف شخصیتی افراد در تمایل به برقراری ارتباط در زبان خارجی صورت پذیرفته است. نتیجه نشان داد که تفاوت معناداری بین دوگروهisfjوesfj و همچنین istj وestj در رابطه با تمایل آنها به صحبت کردن وجود دارد.در هر دو مقایسه esfjو estj تمایل به برقراری ارتباط بالاتری را نشان دادند. بنابراین تحلیل چند متغیری جهت بررسی تفاوت آنها در زیرشاخه های تمایل به برقراری ارتباط...

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


document type: thesis

وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس - دانشکده علوم انسانی

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023